Εγκολεασμός
- Τί είναι ο εγκολεασμός;
Εγκολεασμός είναι η πάθηση κατά την οποία ένα τμήμα του εντέρου ‘ γλιστράει ’ μέσα σε ένα άλλο όπως ακριβώς δύο τμήματα ενός τηλεσκοπίου εισέρχονται το ένα μέσα στο άλλο.
- Τί προκαλεί ο εγκολεασμός;
- Εμποδίζει τη φυσιολογική δίοδο υγρών και τροφής μέσα στο πεπτικό σύστημα.
- Διακόπτει την αιμάτωση του τμήματος του εντέρου που προσβάλλεται
- Τί προκαλεί τον εγκολεασμό;
Η αιτία του εγκολεασμού δεν είναι πάντα γνωστή. Υπάρχουν όμως κάποια αίτια που είναι γνωστό ότι τον προκαλούν. Αυτά είναι :
- Οι διογκωμένοι μεσεντέριοι λεμφαδένες
- Η μεκέλειος απόφυση
- Οι διπλασιασμοί του πεπτικού συστήματος
- Οι πολύποδες
- Το αιμαγγείωμα
- Οι κακώσεις κοιλίας
- Οι χειρουργικές επεμβάσεις
- Οι όγκοι
- Ποιά είναι η συχνότητα του;
Ο εγκολεασμός είναι πιο συχνός στα αγόρια. Αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, το 75% των περιστατικών είναι ηλικίας έως 2 ετών και το 90% ηλικίας έως 3 ετών.
- Ποιά είναι τα συμπτώματα που εμφανίζει το παιδί;
Ο εγκολεασμός μπορεί να παρουσιαστεί ακόμα και σε υγιή παιδιά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένα παιδί που φαίνεται καλά αλλά εμφανίζει συχνά (κάθε 15-20 λεπτά) επεισόδια :
- κοιλιακού άλγους
- ανησυχίας
- κλάματος
- άρσης των γονάτων στο θώρακα
Επιπρόσθετα μπορεί να παρουσιάσει :
- Έμετους
- Αιματηρές κενώσεις
- Αφυδάτωση
- Κόπωση
- Πώς γίνεται η διάγνωση;
- Εργαστηριακές εξετάσεις: Οι πιο συχνές εξετάσεις που διενεργούνται είναι η γενική αίματος και ο βιοχημικός έλεγχος. Μπορεί να είναι αυξημένη η τιμή των λευκών αιμοσφαιρίων.
- Απεικονιστικές εξετάσεις: Η εξέταση με τη μεγαλύτερη διαγνωστική ακρίβεια είναι το υπερηχογράφημα. Μπορεί να αναδείξει ομόκεντρους κύκλους στο τμήμα του εντέρου που πάσχει. ( σημείο στόχου ). Επίσης ο υποκλυσμός με σκιαγραφικό ή αέρα μπορεί να αποδειχθεί τόσο διαγνωστικός όσο και θεραπευτικός.
- Ποιά είναι η θεραπεία;
- Συντηρητική : Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη χορήγηση υγρών καθώς οι περισσότεροι ασθενείς είναι αφυδατωμένοι. Αν ο ασθενής είναι αιμοδυναμικά σταθερός, τότε επιχειρείται ανάταξη του εγκολεασμού στο ακτινολογικό τμήμα με υποκλυσμό (με αέρα ή υγρό) υπό ακτινοσκοπική ή υπερηχογραφική καθοδήγηση. Η προσπάθεια αυτή μπορεί να γίνει έως 3 φορές. Στη περίπτωση που η ανάταξη με υποκλυσμό είναι επιτυχής, το παιδί εισάγεται στο νοσοκομείο για παρακολούθηση πιθανής υποτροπής.
- Χειρουργική : Ενδείκνυται σε περιπτώσεις ισχαιμικού ή ιδιαίτερα επηρεασμένου εντέρου. Οι ασθενείς αυτοί μπορεί να παρουσιάζουν ελεύθερο αέρα στην ακτινογραφία, σημεία σήψης και ευαισθησία στη κλινική εξέταση. Άλλες ενδείξεις χειρουργικής αντιμετώπισης είναι η υποψία ύπαρξης παθολογικού οδηγού σημείου όπως ο πολύποδας ( ιδιαίτερα σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας ) ή οι αποτυχημένες προσπάθειες ανάταξης στο ακτινολογικό τμήμα. Η επέμβαση θα πρέπει να εξατομικεύεται. Χορηγούνται αντιβιοτικά πριν το χειρουργείο , ενώ μπορεί να απαιτηθεί και μετάγγιση αίματος. Στη πλειονότητα των περιστατικών όμως η ανάταξη του εγκολεασμού είναι επιτυχής με υποκλυσμό και ως εκ τούτου δεν απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
- Θα πρέπει να ανησυχώ για κάτι στο μέλλον;
Συνήθως δεν υπάρχουν μακροχρόνιες επιπλοκές. Το ποσοστό υποτροπής του εγκολεασμού μετά από ακτινολογική ανάταξη του είναι περίπου 5%. Η υποτροπή συνήθως συμβαίνει εντός 6 μηνών από το αρχικό επεισόδιο. Μετά από χειρουργική ανάταξη του εγκολεασμού μπορεί να δημιουργηθούν συμφύσεις στη κοιλία με αποτέλεσμα απόφραξη του εντέρου. Η πιθανότητα υποτροπής μετά από χειρουργική ανάταξη είναι επίσης περίπου 5%.